برخورد کهکشان آندرومدا و راه شیری: ادغام کهکشان ما با همسایه‌اش
آیا کهکشان راه شیری ما واقعاً با کهکشان آندرومدا برخورد خواهد کرد؟ این اتفاق چه زمانی رخ خواهد داد و کهکشان ما چگونه با کهکشان آندرومدا مقایسه می‌شود؟
زمان برخورد
حدود ۴.۵ میلیارد سال دیگر، کهکشان راه شیری با کهکشان آندرومدا برخورد خواهد کرد. این رویداد که به نام برخورد آندرومدا-راه شیری شناخته می‌شود، اجتناب‌ناپذیر است. اخترشناسان همچنان در تلاشند تا پیش‌بینی کنند که این برخورد چگونه خواهد بود.
اندازه‌گیری‌های تغییر دوپلر خطوط طیفی کهکشان آندرومدا نشان می‌دهد که این کهکشان به کهکشان ما نزدیک‌تر می‌شود. اما چنین اندازه‌گیری‌هایی تنها می‌توانند حرکت مستقیم به سمت یا دور از ناظر را نشان دهند. برای تعیین اینکه آیا ما در مسیر برخورد مستقیم هستیم یا از نزدیک هم گذر می‌کنیم، مطالعه دقیق حرکت کهکشان‌های اقماری آندرومدا لازم بود. این مطالعات نشان می‌دهند که مسیر آندرومدا برخورد با راه شیری را اجتناب‌ناپذیر می‌کند.
مدل‌سازی برخورد
با استفاده از اطلاعات مربوط به سرعت‌های نسبی، تخمین‌های جرم کهکشان‌ها و جزئیات ساختار آنها، نویسندگان یک مقاله جالب در مورد این برخورد کهکشانی، این رویداد را شبیه‌سازی کرده‌اند. اگرچه جزئیات به ساختار کهکشانی و به ویژه به فرضیاتی که درباره هاله‌های ماده تاریک که دیسک‌های مرئی راه شیری و آندرومدا را در بر می‌گیرند، بستگی دارد، تصویر کلی واضح است. پس از یک سری گذرهای نزدیک و تماشایی که میلیاردها سال طول می‌کشد و ساختار هر دو کهکشان را تغییر می‌دهد، ادغام نهایی کهکشان آندرومدا و راه شیری حدود ۱۰ میلیارد سال دیگر رخ خواهد داد.
نتیجه برخورد دو کهکشان
نتیجه برخورد بین آندرومدا و راه شیری یک کهکشان جدید و بزرگتر خواهد بود، اما به جای اینکه یک کهکشان مارپیچی مانند پیشینیان خود باشد، به یک کهکشان بیضوی غول‌پیکر تبدیل خواهد شد. نویسندگان مقاله این کهکشان جدید را «میلکدرومدا» نامیده‌اند. این نام شاید به نظر برخی جذاب نباشد و شاید نیاز به نامی بزرگتر داشته باشد.
شبیه‌سازی شامل جزئیات مربوط به سیاه‌چاله‌های عظیمی است که در مرکز هر دو کهکشان قرار دارند. این جفت سیاهچاله در نهایت یک دوتایی در قلب کهکشان جدید و بزرگتر تشکیل خواهند داد. این دوتایی پایدار نیست و تعامل با محیط اطرافشان باعث می‌شود که به سمت داخل مارپیچ شوند و امواج گرانشی منتشر کنند. در حدود ۱۷ میلیون سال، این دو به اندازه کافی نزدیک خواهند شد که از دست دادن انرژی از طریق این امواج گرانشی باعث یک مارپیچ نهایی به سمت داخل و ادغام شود.
مشاهده امواج گرانشی
سیگنال موج گرانشی یک رویداد مانند این نمی‌تواند توسط رصدخانه موج گرانشی تداخل‌سنج لیزری (LIGO) که تنها به ادغام سیاه‌چاله‌های کم‌جرم و ستارگان نوترونی حساس است، شناسایی شود. در آینده، شبیه‌سازی‌ها نشان می‌دهند که مأموریت LISA (آنتن فضایی تداخل‌سنج لیزری) ESA باید چنین ادغام‌هایی را تا یک انتقال به سرخ تقریبی دو مشاهده کند. بنابراین ممکن است بتوانیم ببینیم که پیش‌بینی‌های مربوط به سرنوشت سیاهچاله راه شیری با رویدادهای مشابه در جاهای دیگر چگونه مطابقت دارند.
تخمین نویسندگان برای پایان یافتن برخورد آندرومدا-راه شیری ۱۰ میلیارد سال است که طولانی‌تر از مطالعات قبلی است، اما به این معنی است که خورشید به اندازه کافی عمر نخواهد کرد تا در کهکشان جدید خانه‌ای پیدا کند.
منبع: skyatnightmagazine
